مواد شیمیایی ضدعفونی کننده موثر بر ویروس ها را بشناسیم

1 - الکل ها

الکل های اتیلیک (اتانول) رایج ترین مواد ضدعفونی کننده هستند که بر روی طیف وسیعی از ویروس ها، از جمله ویروس های دارای انولوپ (مانند ویروس کرونا، آنفلوانزا و HIV ) تاثیر دارند.

نحوه عملکرد: الکل ها با تخریب پروتئین ها و حل کردن غشاهای لیپیدی ویروس ها، آن ها را غیرفعال می کنند. الکل ها اغلب در غلظت 70 تا 90 درصد بهترین عملکرد را دارند.

کاربرد: الکل ها برای ضدعفونی سطوح و دست ها بسیار مناسب هستند. ژل های الکلی برای ضدعفونی دست ها به طور گسترده ای استفاده می شود.

محدودیت ها: الکل ها بر ویروس های بدون انولوپ (مانند نوروویروس) اثربخشی کمتری داند و استفاده طولانی مدت از آن ها می تواند باعث خشکی و تحریک پوست شود.

2- هیپوکلریت سدیم (سفیدکننده)

هیپوکلریت سدیم که به عنوان سفیدکننده نیز شناخته می شود، یک ماده ضدعفونی کننده قوی است که بر طیف گسترده ای از میکروب ها و ویروس ها موثر است.

نحوه عملکرد: این ماده با آزاد کردن کلر فعال به پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک ویروس ها حمله می کند و آن ها را تخریب می کند.

کاربرد: سفیدکننده ها اغلب برای ضدعفونی سطوح مانند کف ها، میزها و ابزارهای پزشکی استفاده می شود. محلول های رقیق شده آن (0.1 تا 0.5 درصد) برای از بین بردن ویروس هایی مانند ویروس کرونا توصیه می شود.

محدودیت ها: سفیدکننده ها می توانند برای پوست و سطوح آسیب رسان باشند و بوی قوی آن ها ممکن است مشکل ساز باشد. همچنین، محلول های سفیدکننده به مرور زمان از بین می روند و باید به طور مرتب تهیه و استفاده شود.

3-  پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه)

پراکسید هیدروژن یک ماده ضدعفونی کننده قوی با خواص آنتی ویروسی است که بر طیف وسیعی از ویروس ها، از جمله ویروس های دارای انولوپ و برخی ویروس های بدون انولوپ موثر است.

نحوه عملکرد: پراکسید هیدروژن با تولید رادیکال های آزاد اکسیژن به اجزای سلولی ویروس ها حمله می کند و غشا و ماده ژنتیکی آن ها را تخریب می کند.

کاربرد: این ماده اغلب برای ضدعفونی سطوح، تجهیزات پزشکی، و حتی در برخی موارد برای ضدعفونی زخم ها استفاده می شود. غلظت های 0.5 تا 3 درصد برای ضدعفونی مناسب است.

محدودیت ها: غلظت های بالای پراکسید هیدروژن می تواند برای پوست و چشم ها مضر باشد. همچنین ممکن است به برخی سطوح حساس مانند فلزات آسیب برساند.

انتهای پیام